تمام نشانه های بودنت را از اتاق جمع کرده ام .
از تو برایم همین هوایت مانده و عکست روی دیوار ....
۱۵ روز پیش حتی تصور چنین روزی برایم غیر ممکن بود .
من
تو
ما !
ما که سالهای سال با بد و خوب روزگار مانده بودیم .فکر رفتن هم به سرمان نمیزد ...
دلم برای عاشقانه هایمان تنگ می شود ....
برای با هم بودن هایمان ...
اما دیگر تکرار نمی شوند ...
درست روزهایی که باید تمام خوشی مان را در آغوش می کشیدیم بی مهابا از هم گسستیم .
از تکمیل خانه ای که تک تک وسایلش را با هم چیده بودیم فقط مانده بود زدن یک قاب عکس به دیوارش ! تا تکمیل شود . تا بشود اتاق من و تو ! اتاق ما ! خانه ی ما
اما نخواستن نگذاشتن نشد شایدم نخواستی
باورم نمی شود .
خانه هنوز سرحایش هست . همانطور که لحظه آخر بوده . اما من و تو هیچ کداممان سرجایمان نیستیم ...
نه من همانم و نه تو
راستی دلت برای دلم تنگ می شود ؟
روز ها را یک به یک شمر دم
۱
۱ ۲
۱ ۲ ۳
۱ ۲ ۳ ۴
۱ ۲ ۳ ۴ ۵
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲
۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳
.................................................
حتی نحثی ۱۳ هم ما را به هم نرساند .
رفیق دیرینه ام
همراه ثانیه های جوانیم
پیر با تو بودن شده ام
دیگر برایم تو معنایی ندارد.
به همان اندازه که تو نمی خواهی ام من هم نمی خواهمت ....
امروز خط کشیده ام به همه ی با تو بودن هایم .... دیگر تو برایم تو نیستی .چند روزیست ت و را نمی خواهم .